دانلود فیلم سینمایی دوئت

دانلود فیلم سینمایی دوئت با 3 کیفیت عالی

کیفیت : 1080p . 720p . 480p

داستان فیلم :

فیلم سینمایی دوئت در ژانر عاشقانه محصول سال 1394 و اولین اثر نوید دانش است.

این فیلم در جشنواره های بین المللی سان فرانسیسکو و شبهای سیاه تالین حضور داشت که برنده دو جایزه شد. «مینو» همسرش «حامد» را به دیدار زنی به نام «سپیده» می برد که حامد با سپیده گذشته مشترکی داشته.

این ملاقات باعث یادآوری خاطرات گذشته آنها می شود. خاطراتی که دوباره رنگ می گیرند اما زخمی کهنه را تازه میکند.

درباره ی فیلم :

فیلم سینمایی دوئت به کارگردانی نوید دانش در سال 1394 ساخته شده است. این فیلم محصول کشور ایران و در ژانر عاشقانه  می‌باشد.

در این فیلم هدیه تهرانی، علی مصفا، نگار جواهریان، پانته آ پناهی ها، علیرضا آقاخانی، مرتضی فرشباف , مهسا طهماسبی به هنرمندی پرداخته‌اند.

نقد و برسی :

فیلم سینمایی دوئت در الگوی روایی خود بر ساختار روایت­های مجزا از زندگی­ های چهار شخصیت خود مبتنی شده است و یک مرکز ثقل روایی متمرکز، این چهار آدم را به هم ربط می­ دهد.

درام شروع بدی ندارد. در سکانس آغازین فیلم حامد و مینو (مرتضی فرشباف/ هدیه تهرانی) به مخاطب معرفی می­ شوند و بعد سکانس مذکور کات می­ خورد به سکانس کتابفروشی و مواجهه­ ی برنامه­ ریزی­ شده­ ی حامد با سپیده (نگار جواهریان). این ­که نسبت کاراکترها در گذشته و رابطه­ ی حال حاضر آن­ها به ­واسطه­ ی این شیوه از انتخاب رمزگشایی می­شود علاوه بر غافلگیری پیش آمده برای سپیده برای مخاطب نیز تاحدودی غافلگیرکننده است.

دوربین از آن­جا به بعد با سپیده همراه می­ شود تا به واکاوی درونیات و تغییر و تحولات روحی او پس از آن اتفاق بپردازد و خوب هم پیش می­ رود اما پس از درگیر شدن مسعود(علی مصفا) همسر سپیده با ماجرا دیگر فیلم به ورطه تکرار و سکون می­ افتد.

درام دچار کش ­آمدگی می­ شود و بدتر آن­که دیگر موقعیت­ های فیلمنامه به قصه تبدیل نمی­ شوند و فیلم مدام درجا می­ زند و ریتمی ایستا پیدا می­ کند.

سکون و سردی حاکم بر فضای فیلم موجب آن شده است تا بازی ­های درونی بازیگران آن بسیار باورپذیر از آب درآیند.

ضمن آن­که دانش در هدایت بازیگران خود کاملاً مسلط عمل کرده است. علی مصفا شبیه مصفای بسیاری از فیلم­های دیگرش است؛ مصمم، متفکر و مملو از سکوتی که در پس آن حرف­ های بسیاری نهفته است. هدیه تهرانی یک دگردیسی ظریف درونی را در بازی خود به نمایش می ­گذارد که به­ جا و به ­اندازه است و نگار جواهریان این بار بازی درونی که توداری و سکوتِ پرمعنایِ سپیده را خوب درآورده و از بازی­ های بیرونی او متمایز است.

بازدیدها: 7